τονοσκοπία

η, Ν

ιατρ. άμεση παρατήρηση, με κατάλληλο όργανο, τών σφύξεων τής κυτταρικής αρτηρίας τού αμφιβληστροειδούς τού οφθαλμού για εκτίμηση τού βαθμού ακαμψίας τών αγγειακών τοιχωμάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tonoscopy < τόνος (Ι) + -σκοπία (< -σκόπος < σκοπός < σκέπτομαι)].